Aranda de Duero, 4 juni 1993
Beste Virgilio, ik was erg in mijn schik, toen ik hoorde dat u mij uw terrein aan de Calle Barrio Nuevo 13 ter beschikking wilde stellen. Moge uw naam 1) een gunstig teken zijn, dat een goede afloop voorspelt. Direct na het middageten -zo rond 15.00 uur- nam ik spade en koevoet ter hand om uw terrein, voorafgaand aan het feitelijke graafwerk, te prepareren. Voor het slagen van het project was het van belang, van een schone beginsituatie uit te gaan, van een zogenaamd nulniveau.
Om dat te bereiken verwijderde ik het afval en al het over het oppervlak verspreide materiaal. Het betrof de volgende materialen: kunststof, hout en glas. Het toeval wil, dat dit tevens de materialen zijn waarvan ik mijn werk zal vervaardigen. Tijdens deze voorbereidingen trof ik één van de door u voorspelde kelders aan onder een stapel houten balken.
De balken versleepte ik naar het achterdeel van uw perceel. Zij waren zwaar, onhandelbaar en hier en daar staken spijkers tetanusbelust uit het hout. Was het hout van een kruisbalk voorzien geweest, dan had men dit transport onvermijdelijk in verband gebracht met een wereldberoemd, ouder tafereel. Ik kwam er met kleerscheuren, maar levend vanaf.
Vervolgens verwijderde ik de wilde vegetatie van de werkvloer door de planten aan hun taaie, wijdvertakte stengelsysteem uit de grond te trekken. De straatveger maakte uw terrein bezemschoon, uw grond graafklaar en mij aan douchen toe.
Hoogachtend, Arnold Schalks.
1) zie: Dante Alighieri, De Goddelijke Komedie.
...een bres in een huizenrij. Een caviteit, die ik eenentwintig dagen achtereen als mijn atelier heb beschouwd. Een vrijplaats voor zwerfkat, visgraat en bierfles (leeg). ...