Aranda de Duero, 22 juni 1993
Beste Virgilio, in het concept schreef ik: [...] Het nog boven de grond uitstekende deel van de buis zal geheel worden ommetseld met stenen, die ik verzameld heb op stortplaatsen voor bouwafval. [...]
Met de uitvoering van dat plan heb ik vandaag een begin gemaakt, weliswaar niet met gevonden, maar met gekochte bakstenen.
Negen lagen van elk zestien gehalveerde bakstenen waren nodig om het pvc tot een hoogte van honderdtien centimeter boven het oppervlak te omhullen. Het was lastig om netjes te metselen: het was moeilijk om verband te brengen in de ringen, in zijligging gemetselde, stenen. Omdat ik het oppervlak uiteindelijk wilde vertinnen, waren de onregelmatigheden geen onoverkomelijk bezwaar.
Tijdens het aanbrengen van de bovenste twee ringen begon het te regenen. Mensen die de bui al hadden zien hangen zochten een goed heenkomen onder een parapluie of een dakje van opengevouwen krant.
Om te voorkomen dat de nu wel erg dicht genaderde wolkbreuk mijn rechtmatig aangebrachte specie ongeoorloofd uit mijn voegen zou spoelen, drapeerde ik mijn regenjas rond het, welbeschouwd enige, bouwsel van mijn hand in dit project. Bij aankomst in het logement had de waterstand in de door mij meegedragen emmer de centimeter bijna bereikt.
Hoogachtend, Arnold Schalks.