NATURE ORNANT LA DAME

Het kan even duren voordat het geluidsbestand geladen is.

Uit: »LE PREMIER LIVRE DES AMOURS«, 'Amours de Cassandre', 1552.

Componist: Clément Janequin / Frankrijk (1473 - 1560)

Op muziek gezet in 1552

 

SONNET II

Nature ornant la dame qui debvoit

De sa doulceur forcer les plus rebelles,

Luy fit présent des beaultés les plus belles

Que dès mille ans en espargne elle avoit.

 

Tout ce qu'amour avarement couvoit,

De beau, de chaste et d'honneur soubz ses aesles,

Emmiela les graces immortelles,

De son bel il, qui les Dieux esmouvoit.

 

Du ciel à peine elle estoit descendue

Quand je la vi, quand mon âme esperdue

En devint folle, et d'un si poignant traict

 

Le fier destin l'engrava dans mon âme,

Que vif ne mort, jamais d'une aultre dame,

Emprainct au cur je n'auray le portraict.

Pierre de Ronsard

 

SONNET II

Toen de natuur de vrouw schiep, die met haar tederheid

De meest onstuimige rebel wist te temmen,

Schonk zij haar de allerhoogste schoonheden

Die zij in duizend jaren sparen had vergaard.

 

Al het schone, reine en eerbare dat Liefde

onder haar vleugels had uitgebroed,

Verzoette zij met de onsterfelijke gratiën

Van haar oogopslag, die Goden zou hebben vervoerd.

 

Ze was nog maar net uit de Hemel neergedaald,

Of ik aanschouwde haar en mijn radeloze hart

Sloeg op hol, en met een zó pijnlijke haal

 

Kerfde het trotse noodlot haar in mijn ziel,

Dat nu en na mijn dood van geen andere vrouw

Dan van haar het beeld in mijn hart gegrift zal staan.