VERHÄNGNISSE (lotgevallen)

Een kwestie van perspektief

3 X 2 spannende verhalen voor gluurders

• Anina's lotgevallen

Aan de rivier

Aan de rivier stond een vrouw, die in een zak greep en er brood uit haalde. Daarna voerde ze de eend. Na een hele poos ging de vrouw weg en zei: "Ach, wat zou ik graag een huisdier hebben".

In de tuin

In de tuin stond een eend, die met haar snavel in een zak greep en er brood uit haalde. Daarna voerde zij de vrouw. Na een hele poos ging de eend weg en zei: "Ach, wat zou ik graag een huisvrouw hebben".

 

• Marius' lotgevallen

Aan de rivier

Aan de rivier jeukt je arm. Je probeert hem met het puntje van je neus te krabben. Je neus valt af. Je probeert hem er weer aan te lijmen, maar hij past niet meer!

 

In de tuin

In de tuin peuter je in je neus en daar verdwijnt je hele arm in je neus. Na vijf minuten sta je er nog steeds, want je krijgt je arm er niet meer uit!!

 

• Sebastians lotgevallen

In de tuin

We zagen je in de tuin. Je had geen haar. Je sprak een vreemde taal. Het klonk als een toverspreuk. Vervolgens plantte je een rare plant in de grond en wachtte een kwartier. Toen begon er iets te groeien. Het zag er uit als een wurm. Toen het wezen 1 meter 50 groot was, had het een menselijke gestalte. Daarna keek je om je heen om te zien of je wel alleen was. Je zag niemand. We dachten dat je er daarom zo opgelucht uitzag, maar toen je "Mijn zoon!" schreeuwde, begrepen we, dat het schepsel jouw kind was...

 

Aan de rivier

Aan de rivier zag je een wurm. Hij was sterk behaard. Hij maakte rare geluiden. Het klonk als een zacht gesis. Vervolgens stak de worm zijn kop in het water en bleef zo vijf minuten roerloos staan. Toen begon er iets te groeien. Er rees een gestalte op uit het water. Toen de vorm 1 meter 50 groot was zag die eruit als een kind. Daarop hief de worm zijn kop uit het water en keek om zich heen om te zien of hij wel alleen was. Hij zag niemand. Of toch wel? Toen hij "Mijn kind!" uitriep, wist je, dat hij jou bedoelde....