SYNOPSIS


Arnold Schalks, 2012, Death Knocks, muziektheater, NJO Muziekzomer, Woody Allen, Christian Jost, Artie Shaw, David Prins, Jan Gaasenbeek, Jookje Zweedijk, Fred Höppener (Petruk), Redmar de Haan, Milco Verbeek, Frank Zielhorst, Lilian Farahani, Lukás Zeman, Jasper Grijpink, Nieuw Haags Ensemble, Mara Oosterbaan, James Oesi, Marijke Zijlstra, Arthur Kerklaan, Quirijn van den Bijlaard, Thibault Engel, Alessandro Soccorsi, Hans Elstgeest, De Theaterloods Radio Kootwijk, Theater de Dialoog Ermelo, Veluvine Nunspeet, Theater Dakota Den Haag


New York, ergens in Manhattan. Het is heet in de stad. Nat Ackerman, een succesvolle kledingfabrikant, installeert zich na gedane arbeid in zijn kamer. Terwijl hij daar rustig de krant leest, valt er plots een vreemde figuur het vertrek binnen. Deze stelt zich voor als de Dood en vertelt Nat dat hij hem komt halen. Nat gelooft hem niet. Hij voelt zich topfit en is niet van plan om mee te gaan. De Dood twijfelt of hij wel de juiste persoon te pakken heeft, het is tenslotte één van zijn eerste klussen. Misschien heeft ‘ie het verkeerde adres?

Nat, die snel door heeft hoe serieus de gevolgen van zijn komst kunnen zijn, begint een geanimeerd gesprek, waarin hij de Dood verleidt tot een spelletje Gin Rummy. Nat maakt een deal met de Dood: als de Dood wint, gaat Nat direct met hem mee; als Nat wint, krijgt hij nog één dag te leven.

Het wordt nacht. De Dood concentreert zich op zijn kaarten, maar Nat gebruikt zijn tijd om hem te ondervragen over het hiernamaals. De Dood raakt nerveus van al die vragen, verliest zijn zelfvertrouwen én het spelletje. Nat gooit hem zijn huis uit, belt een vriend en lacht met hem om het merkwaardige voorval: ‘Wat een schlep* is die Dood!’

Nog diezelfde avond verschijnt er een veerman. Hij keert Nat een bonus uit; een cadeautje voor zijn goede spel. Maar dan is het tijd. De veerman zal Nat begeleiden naar gene zijde, om hem te verzoenen met zijn dood.

*schlep [Jiddisch, naar het Duits: schleppen] / znw. een stompzinnig of onhandig persoon