ZONDAG 16 NOVEMBER
Ik verwerk de huidige presentielijst
van het spreekkoor in een Excell-sheet en bereken de te verwachten vergoeding
voor de individuele sprekers. Ik vul enveloppes met de bijbehorende cash bedragen
en bereid voor iedereen alvast een kwitantie voor.
MAANDAG 17 NOVEMBER:
Ik bel met Nardo Aloema om te vragen
of hij de Trio-vertaling al heeft ontvangen. Dat heeft hij. Hij zal me die
direct doormailen. Ik bel de vrouw die het vervoer van de Trio-sprekers coördineert,
en geef door dat de twee meisjes op de repetitie van vanavond worden verwacht.
Ik maak met Nardo’s vertaling een provisorisch Trio-tekstboekje op,
sla het bestand op een memory-stick op om het later bij NILS te printen en
te vermenigvuldigen. Bij copy-center NILS haal ik tevens de 45 gebonden tekstboekjes
voor de sprekers op.
Ik ben extra vroeg bij NAKS om
de getrapte opstelling van het spreekkoor in de theaterzaal met stoelen en
podiumdelen voor te bereiden.
Vandaag is de 25e sterfdag van Robin Raveles. Om dit historische feit te gedenken
nodig ik een beperkt aantal, direct bij het project betrokken personen uit
om de repetitie vanaf 19:30 uur bij te wonen. Ik vraag Eldridge of hij zich
over de catering voor deze XL repetitie wil ontfermen. Voor de sprekers begint
de repetitie om 18:30 uur. Ik deel de tekstboekjes uit en stel de stemgroepen
volgens plan trapsgewijs op. We repeteren ook het, op een teken van de dirigent,
gelijktijdig open- en omslaan van de tekstpartij.
Om half acht heeft zich een velen
malen groter gezelschap rond de theaterzaal verzameld. We komen stoelen tekort.
Het ‘officiële’
gedeelte van de avond bestaat uit een moment stilte, de voordracht van een
gedicht van Jan Arends en de aanbieding van een manjaboompje aan mevrouw Raveles.
Mevrouw Raveles spreekt vervolgens een dankwoord uit. Ter afsluiting van de
avond voert het koor Someni tongo nog één keer uit.
Mevrouw Raveles overhandigt me een enveloppe met de toegezegde financiële
bijdrage van de R. Dobru Raveles stichting.
DINSDAG 18 NOVEMBER
Ik overleg met Henry Strijk over
de inrichting van de STVS-studio. De STVS blijkt niet over de benodigde podiumdelen
te beschikken om de getrapte opstelling van de sprekers te realiseren. Een
lange taxi-rit langs bedrijven die theatervoorzieningen verhuren, levert niets
op. Henry stelt voor het podium zelf te (laten) maken. Hout is daarvoor een
geschikte en redelijk betaalbare optie.
Bij de Yi-Houtmarkt aan de Mahonylaan
bekijken we het beschikbare materiaal en winnen we prijsinformatie in. Ik
maak een eerste opzet voor een ontwerp. Henry spreekt zijn netwerk aan voor
het vinden van beschikbare timmerlui. Om de lijnen kort te houden en tijd
te sparen besluit ik de constructie zelf in de hand te nemen. Collega kunstenaar
Casper Hoogzaad stelt zich beschikbaar als handlanger. ‘s Avonds stel
ik een materiaallijst op en teken ik de constructie van het podium uit.
WOENSDAG 19 NOVEMBER
Op woensdag
19 November 2008 verschijnt
het artikel: ‘Speciaal
tintje aan repetitie op 25ste sterfdag Dobru’
van de hand van Bonnie
van Leeuwaarde op de cultuurpagina van ochtendblad
De Ware Tijd. (zie link 'pers
en media' in het menu links)
Voor de sprekers stel ik een schema
op, waarin alle relevante informatie met betrekking tot de Generale Repetitie,
de STVS-opname en de voordracht in de Palmentuin wordt vermeld. Ik mail de
informatie naar Eldridge en vraag hem het bestand te printen, te vermenigvuldigen
om die vanavond te kunnen verspreiden onder de sprekers.
Bij Yi-Houtmarkt worden 10 platen
multiplex van 122 x 244 x 1,8 en 57 meter plank van 30 x 12 gekocht. De 8
planken worden allen afgekort op 600 cm. Het restmateriaal nemen we mee. Twee
van de 10 multiplex platen worden ter plaatse diagonaal verzaagd. De houthandel
beschikt over een vrachtauto, die het materiaal naar de STVS-studio vervoert,
waar het podium gebouwd zal worden.
Bij Fernandes koop ik bouten, schroeven,
spijkers en scharnieren voor de krommers en fitsen.
In een overdekte buitenruimte van
het STVS-gebouw richt ik de werkplaats in. Met de van de STVS-werkplaats geleende
decoupeerzaag verzagen Casper en ik 8 multiplex platen op maat. De delen worden
verwerkt tot 5 trapvormige verticale schotten die de planken van het podium
zullen dragen. We monteren de gezaagde plaatdelen met schroeven en houtlijm.
Op de zesde repetitie moet het
spreekkoor het zonder percussionist stellen. Eldridge combineert het dirigeren
met het slaan van de trom. Er ontstaat onenigheid over de voorgestelde dresscode
van de sprekers voor de Generale Repetitie en de TV-premìère.
Er moet een knoop worden doorgehakt. We komen overeen, dat iedereen zich in
het zwart zal hullen. Ik bel de niet aanwezige sprekers om ze van deze beslissing
op de hoogte te brengen.
‘s Avonds reken ik de lijst
met benodigde ijzerwaren voor het podium nog een keer door, en kom tot de
conclusie dat er een tweede inkoopronde nodig is.
DONDERDAG 20 NOVEMBER
Bij Kuldipsingh koop ik slotbouten,
moeren, extra scharnieren en schroeven.
In de STVS-werkplaats bout ik met
Casper de verlijmde schotten volgens het sandwich-principe droog aan elkaar.
De door Yi-Houtmarkt verzaagde multiplex plaatdelen dienen als schoren. De
scharnierdelen worden aan de schotten en schoren geschroefd en door krommers
met elkaar verbonden. Daardoor kunnen de verticale schotten nu zelfstandig
staan.
De korte restlengtes van de planken
werden met de handcirkelzaag op maat gezaagd. Zij dienen de schotten aan de
voorzijde af te sluiten, ze met elkaar te verbinden en de draagconstructie
star te maken. De nu zelfstandig staande schotten werden volgens tekening
in de ruimte geplaatst en de drie schoren door middel van houtdraaibouten
met elkaar verbonden.
De korte plankdelen werden aan
de voorzijde met fitsen tussen de schotten gemonteerd. De acht, 6 meter lange
planken, waarop de sprekers zullen staan, werden los op de vier oplopende
horizontale niveaus van de draagconstructie gelegd. Het podium is nu begaanbaar.
Een camera registreert de bouwstadia.
De opnames worden door Henry Strijk in een spotje gemonteerd, dat die avond
wordt uitgezonden.
VRIJDAG 21 NOVEMBER
Ik laat bij NILS van de Trio-vertaling
drie gebonden tekstboekjes maken.
Bij Fernandes koop ik stoelhoeken,
slijpschijven, een veiligheidsbril, kabelspanners en diverse andere ijzerwaren.
Bij Frankel & Zoon koop ik twee lengtes van 7 meter staalkabel en kabelklemmen:
onderdelen voor de kruiskabels die, onder spanning gezet, de draagconstructie
moeten verstijven.
In de STVS-werkplaats
houdt Casper zich bezig met de bevestiging en de montage van de spankabels.
Van het resthout bouw ik drie opstapjes om de kortste sprekers van het koor:
Jake (135 cm lang) Sheromenie (145 lang) en Selien en Maureen (155 lang) boven
de kruin van hun volwassen voorganger uit te tillen.
Het Someni tongo
podium in de STVS-buitenstudio.
Ik maak een instructie-tekening
voor de montage van het podium. Om de montage te vergemakkelijken breng ik
met viltstift op alle onderdelen van het podium een markering aan.
Met de haakse slijper kort ik de
uitstekende uiteinden van de slotbouten in.
Tenslotte breken we het podium
af en leggen de onderdelen klaar voor transport naar de studio, waar het podium
vanavond zal worden opgebouwd.
Voor de constructie van het podium hebben Casper en ik er 21 werkuren per
persoon opzitten.
Als ik die avond de theaterzaal
van NAKS betreed, blijken ons podium en een groot deel van de stoelen onaangekondigd
te zijn verwijderd ten behoeve van een evenement dat elders op het NAKS-terrein
plaatsvindt.
Ernie is wederom een groot deel
van de repetitie absent i.v.m. een bespreking. We behelpen ons zonder drumbegeleiding.
Vanavond wordt een derde meisje aan de Trio-stemgroep toegevoegd. Een verhinderde
Sarnami-spreker zorgt voor vervanging. Niet alle sprekers hebben begrepen,
dat we vanavond in het zwart repeteren. Het wordt een rommelige avond, mede
door de overspraak van het belendende evenement.
Henry, Jessica en Myra zijn bij
de repetitie aanwezig. Henry licht de sprekers in over podiumdiscipline en
hoe zich te gedragen onder het oog van de camera.
Om 20:30 uur arriveren Casper en ik bij het STVS-gebouw om het podium in de
studio te helpen opbouwen. De studio is dan nog niet vrij. Er treedt vertraging
op vanwege een kabelbreuk bij de trekking van de SNAK-loterij.
Henry heeft vier jongens gecharterd,
die tegen betaling zullen helpen sjouwen. De onderdelen van het podium liggen
gereed in de studio. Onder mijn leiding wordt het podium gecentreerd en opgebouwd.
Ditmaal worden de podiumplanken met stoelhoeken aan de schotten geschroefd,
wat een extra stijfheid oplevert.
ZATERDAG 22 NOVEMBER
Ik bepaal definitief de vergoedingen
voor de sprekers op grond van de actuele presentielijst en pas de inhoud van
de enveloppen, waar nodig, aan.
Om 9:40 uur vervoegen Casper en ik ons bij de STVS. De eerste sprekers zijn
dan al aanwezig. Om 10:30 uur hebben Eldridge, Ernie en een groot deel van
het spreekkoor hun positie op het podium ingenomen.
Ook mevrouw Raveles is gekomen
om de voordracht vanuit de studio live bij te wonen.
Het licht wordt gesteld en de camera’s
getest. De personen aan de uiteinden van de voorste rij van het spreekkoor
vallen buiten het beeldkader van de camera. Om die rij te verkorten verplaats
ik Daning en Elisabeth naar achteren, in de tweede rij. Er volgt een doorloop
om aan de akoestiek te wennen. Hier en daar worden posities van sprekers aangepast
om een betere beeldsymmetrie te krijgen. Het spreekkoor klinkt prima en ziet
er prachtig uit.
Als de floormanager om 12:00:20
de cue voor de dirigent geeft is het koor in opperste concentratie. De voordracht
verloopt vlekkeloos. Als de camera’s eenmaal zijn uitgeschakeld is het
gevoel van triomf intens en de ontlading emotioneel. We kunnen onze tranen
collectief nauwelijks de baas.
Met nog nauwelijks verwerkte emoties begeef ik me naar een tafel in de centrale
wachtruimte om daar de beloofde vergoedingen aan de sprekers uit te betalen.
Ieder tekent een kwitantie voor ontvangst.
We nemen afscheid, nadat we de
afspraak om de voordracht op zaterdag 29 november om 11 uur nog één
keer uit te voeren in de Palmentuin bekrachtigd hebben.
Henry en ik overleggen tenslotte
over de bestemming van het gebouwde podium en de productie van DVD-copiën
voor de direct betrokkenen, waarvan ik een deel als aandenken wil uitreiken
aan de sprekers na afloop van het concert in de Palmentuin.