William Faulkner (1897-1962) Fragment uit zijn roman 'As I lay dying', in december 1950 door hemzelf voorgelezen in Stockholm ter gelegenheid van de ontvangst van de Nobelprijs voor de literatuur in 1949.
William Faulkner (1897-1962) Fragment uit zijn roman 'As I lay dying', in december 1950 door hemzelf voorgelezen in Stockholm ter gelegenheid van de ontvangst van de Nobelprijs voor de literatuur in 1949.
Het kan even duren voordat het geluidsbestand geladen is.
TULL
[...] 'Ze gaat,' zegt hij. 'Ze heeft het zich in haar hoofd gezet.' Vrouwen hebben een zwaar leven, zonder meer. Sommige vrouwen. Ik weet nog dat mijn moeder in de zeventig werd. Werkte elke dag, weer of geen weer; nooit een dag ziek sinds haar laatste werd geboren, totdat ze op een dag als het ware om zich heen keek en het met kant afgezette nachthemd ging pakken dat ze al vijfenveertig jaar had en nooit uit de kast had gehaald en dat aantrok en op bed ging liggen en de dekens optrok en haar ogen dichtdeed. 'Jullie moeten zo goed als je kan voor vader zorgen,' zei ze. 'Ik ben moe.' [...]
(vertaling Rien Verhoeff)